Page 85 - 5
P. 85

5 การฝกประสบการณ การจัดโครงงาน                                            79


                                           ิ
                                                  
                            ตัวอยาง การจัดพมพรูปเลมเอกสารประกอบโครงงาน
                                 

                      การจัดพิมพเอกสารประกอบโครงงาน ทังเอกสารรายงาน คมอการใชงาน คมอการ
                                                        ้
                                                                                        ื
                                                                         
                                                                                       
                                                                                       ู
                                                                         ู
                                                                          ื
             ดําเนินงาน มีหลักในการจัดพิมพดังนี้

                   •  กระดาษที่ใช
                              ่
                      กระดาษทีใชพิมพเอกสารประกอบโครงงานหรือสําเนา ตองเปนกระดาษปอนดขาวพิเศษ
             ไมมีเสนบรรทัด ขนาด A4 (210 x 297 มม.) น้ําหนักไมต่ํากวา 80 แกรม และพิมพหนาเดียวตลอดเลม

                   •  การวางรูปแบบหนากระดาษ
                      การเวนระยะหางของขอบกระดาษ กาหนดดังนี  ้
                                 
                                                  ํ
                                                         ึ้
                      1. หวกระดาษ ใหเวน 1.5 นิ้ว ยกเวนหนาที่ขนบทใหมของแตละบทใหเวน 2 นิ้ว
                          ั
                      2. ขอบลางและขอบขวามือ ใหเวน 1 นิ้ว
                      3. ขอบซายมือ  ใหเวน 1.5 นิ้ว

                   •  การพิมพเนื้อหา

                                                                                     ื
                     1. พิมพดวยหมึกสีดํา ขนาดและแบบของตัวอักษรกําหนดใหใช Angsana  หรอ Cordia
             ขนาด  16p เปนแบบเดียวกนตลอดทังเลม ยกเวนชื่อบท หัวขอใหญ หัวขอรอง อาจเพิ่มขนาดตัวอักษร
                                          ้
                                  ั
                 ํ
             และกาหนดรปแบบเปนตัวหนา
                       ู
                                                              ั
                     2. การเวนระยะระหวางบรรทัด ใหเปนแบบเดียวกนโดยตลอด โดยเวนหางกัน 1 บรรทัด
                                                                                
             บรรทัดระหวางหัวขอสําคัญใหเวนหางกัน 2 บรรทัด
                                                                                  ่
                                                                                  ิ
                     3. การยอหนา ใหเวนระยะจากกรอบพิมพดานซายมอ 7 ชวงตัวอักษร และเรมพิมพในชวง
                                                               ื
             ตัวอักษรที่ 8 โดยประมาณ
                                                                           ํ
                                                                        
                     4. การขึ้นบรรทัดใหมเมื่อพิมพคําสุดทายไมจบในบรรทัดนั้น ๆ ใหยกคานั้นไปพิมพในบรรทัด
                                                           
             ตอไปทั้งคํา ไมควรตัดสวนทายของคําไปพิมพในบรรทัดใหม เพราะอาจทําใหความหมายเปลียนไปหรอ
                                                                                            ื
                                                                                     ่
                                                                        
              
                                                                                  ํ
                                                              
             ไมถูกตองตามหลักภาษา โดยเฉพาะการพิมพดวยคอมพิวเตอรจะตองตรวจสอบการตัดคาทายบรรทัด
             ทุกครั้ง อาจจําเปนตองดึงคําที่ถูกตัดนั้นขึ้นมาอยูบรรทัดเดียวกันหรือขึ้นบรรทัดใหม
                     5. การขึ้นหนาใหม เมื่อพิมพมาถึงบรรทัดสุดทายของหนากระดาษจะตองขึ้นหนาใหม แตหาก
              ี
                                                                                      ึ
             มขอความที่เหลืออีกเพียงบรรทัดเดียวก็จะจบยอหนาเดิมใหพิมพตอในหนาเดิมจนจบแลวจึงข้นยอหนา
               
                
                                                                                             
                       ั
                                                                                  ้
                                                                          ้
             ใหมในหนาถดไป แตหากมีเนื้อที่เหลือใหพิมพไดอีกเพียงบรรทัดเดียวในหนานันแลวจะขนยอหนาใหม
                                                                                  ึ
                                             
             ใหยกยอหนานั้นไปตั้งตนพิมพในหนาถัดไป
                     6. คาทีเปนภาษาตางประเทศใหพิมพเปนภาษาไทย และวงเล็บภาษาตางประเทศ
                           ่
                                              
                        ํ
   80   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90